In geen tijd is accordeonist Tuur Florizoone uitgegroeid tot een van de meest geliefde muzikanten van het land. Zijn muziek voor de film ‘Aanrijding in Moscou’ (genomineerd voor de World Soundtrack Awards!) heeft bijgedragen aan zijn doorbraak. Jazz, folk, klassiek en filmmuziek smelt hij samen tot een warme, pakkende combinatie van speelsheid en gevoel. Geniet van een intimistisch concert met ogenschijnlijk eenvoudige melodieën vol diepere laagjes en een onweerstaanbare podiumprésence.

Eric Thielemans is een genre overschrijdend percussionist met een klassiek geschoold oor.
Hij ontwikkelde zich vanuit het klassieke slagwerk, via jazz drums, vrije improvisatie, trance muziek, avant rock en popmuziek tot een muzikant met een uiterst persoonlijk universum waarin beweging, ritme, tactiliteit, texturaliteit, trance en puur spelplezier voorop staan.
Hij is sedert 30 jaren professioneel actief in Europa, the VS, Africa en Japan. Hij speelde in tal van ad hoc ensembles en bands met muzikanten zoals Billy Hart, Mika Vainio, Charlemagne Palestine, Oren Ambarchi, Chantal Acda, Ben Sluys, Maak’s Spirit, Kris Defoort, Ben Monder, Uri Caine, John Zorn, Jozef Dumoulin, Trevor Dunn, Shahzad Ismaily, Marshall Allen (Sun Ra Orchestra), Barre Phillips, Misha Mengelberg, Jean-Yves Evrard, Rudy Trouvé, Eddy Loozen en vele anderen.

Bart Maris is een muzikant uit de buitenwijken van de jazz. Niet dat hij niet houdt van de clubs downtown. Maris geniet gewoon te veel van de confrontaties en gesprekken met genres en musici uit de periferie om voor één richting te kiezen. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat de man opduikt in tal van projectpools en in groepen die net buiten de mainstream liggen.

Solo gaat hij geregeld een vlammende affaire aan met twee Moogerfoogers en een loopmachine.

De band Electric Barbarian vermengt spoken word met hiphop en een vervormde trompet. In het kwartet Kamikaze versmelt hij totale improvisatie met rock – iets wat hij ook doet in 69, een dubbeltrio met twee blazers, twee contrabassen en twee drums. Bij Flat Earth Society (FES) kroop hij zelfs in de huid van Satchmo voor de cd The Armstrong Mutations.

En dan is er nog zijn meest klassieke jazzband, Moker – een band die swingt als een rollend ei, niet te beroerd is voor een brok ellingtonia en met evenveel plezier minimalistische free serveert. Het leven kan spannend zijn in de buitenwijken.

Simon baant zich een weg door tijd en ruimte als drummer van bands als De Beren Gieren, Black Flower, STADT en MDCIII. Wat hij in deze formaties de laatste 10 jaar toevoegt als muzikant balt hij in zijn soloperformances tot melodisch en polyritmisch trommelgeweld. Het drumstel spreekt voor zich, verwacht geen songs in de klassieke vorm of perfect uitgevoerde stijloefeningen. Hij zoekt als improviserend muzikant naar de perfecte non-muziek; opbouwende soundscapes die evolueren naar tribale escapades.

De schallende trombone van Nabou Claerhout is het geluid van aanstormend talent. Al op zeer jonge leeftijd kreeg ze de kans om samen te werken met artiesten als Bert Joris, Dave Holland, Dave Douglas en Akua Naru. Dat zegt veel. Met haar kwartet N?BOU benadert ze haar instrument op een eigentijdse manier en zorgt ze met innovatieve effecten en frisse composities voor een heel eigen geluid. Claerhout laat zich hiervoor omringen door drie beloftevolle muzikanten die eerder al grote sier maakten met HAST, Tsar B, Oko Yono en Joshua Redman.